บทที่ 309

ทันทีที่นางเห็นกลุ่มควันหนาทึบ สติที่ตึงเครียดของมู่จือเหยี่ยนก็พลันขาดสะบั้นลง

หยางหยาง! รุ่ยรุ่ย!

เด็กทั้งสองถูกนางทิ้งไว้ในห้องโถงในหลัก

จู่ ๆ มู่จือเหยี่ยนก็เหินตัวออก ไปยังที่ห้องโถงหลัก โดยไม่มีเวลาบอกกล่าวอะไร

มันเป็นความประมาทเลินเล่อของนางเอง

ที่ไม่สามารถรู้จำนวนนักฆ่าที่ไม่ถูกต้องอย่างทันท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ